Ur. w Krakowie w 1951 r., ekonometryk, absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (1974), dr nauk ekonomicznych (SGPiS, 1984), od 2003 r. prof. Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Specjalizuje się w zagadnieniach finansów publicznych, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki organizacji sektora publicznego, finansów samorządowych i planowania budżetowego. Jest autorem lub współautorem ponad 250 prac z zakresu finansów publicznych i zastosowań matematyki w ekonomii, w tym ponad 70 publikacji książkowych. Jest również autorem licznych ekspertyz dla Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, innych ministerstw oraz wielu jednostek samorządu terytorialnego. Dwukrotnie brał udział w zleconym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego opracowaniu strategii rozwoju szkolnictwa wyższego. Pracował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (SGH) oraz w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania (obecnie Akademia Leona Koźmińskiego), w latach 1989–1994 jako podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów odpowiadał za budżet państwa i politykę finansową. W latach 2003-2019 pracownik Najwyższej Izby Kontroli, w tym w latach 2011-2013 wiceprezes NIK. Po odejściu z Ministerstwa Finansów rozpoczął pracę naukową w Instytucie Badań nad Gospodarką Rynkową, pełniąc jednocześnie funkcje przewodniczącego Rady Nadzorczej PZU S.A., a później – przewodniczącego Rady Nadzorczej PZU Życie S.A. W latach 1994-2003 pracował również jako doradca zarządów Banku Śląskiego, Banku Handlowego i Banku Gospodarstwa Krajowego. Ekspert Banku Światowego, do czasu podjęcia pracy w NIK współpracował stale z Biurem Studiów i Ekspertyz Sejmu.